30 seconds

Dati tumambay ako sa Trinoma. May lumapit sakin na Indian missionary then nagpritch sakin tungkol sa paniniwala nya. After nun, binigyan nya ako ng papel, sabi nya sulat ko daw kahit anong wish ko. Matutupad daw. “Peace of mind” yung sinulat ko. Gusto ko sanang isulat yung tungkol sa greenhouse effect kaso wala din namang advantage sakin. Akala ko manghihingi ng donation nung huli, pero di pala. Pagkatapos nun, wala lang. Di ko na rin ina-ssume na magkatotoo..

Bata pa ako, sobrang naniniwala na ako sa fairy, kay santa at wishes na nagkakatotoo. Naalala ko pa nga nung bata pa ako, binigyan ako nung lola ko ng sobre galing sa El Shaddai, pag sinulat ko daw yung hiling ko dun. Magkakatotoo. Badtrip nga lang, mga usyusera yung mga tita ko. Binuksan ba naman tas binasa yung nakasulat. Hanggang ngayon di pa rin nagkakatoo yung nakasulat..

Nung bata ako, madalas kong hilingin yung mga magic powers, yung pwedeng lumipad, kapangyarihan ng hangin at mind manipulation. Kaso habang tumatanda ako, unti-unti na akong nabubwisit sa mga wish list ko. Pagiging superhero pala yung pangarap ko noon.

Minsan nagwish ako na sana makita ko na yung missing puzzle nung puso ko. Nagtapon ata ako ng piso sa sapa nun. Di ko na rin maalala kung kelan yun nangyari, baka nga sa panaginip lang. Wishes are just wishes daw. May nagsabi na pag dumaan daw sa isang mahabang tunnel yung sinasakyan mo, pigilan mo yung paghinga then make a wish. Pag napiligil mo yung paghinga mo until makalabas ng tunnel, maga-grant daw yun. Kaso yung huling tunnel na nadaanan nung jeep na sinasakyan ko eh wala pang 30 seconds tapos na. Kulang pa nga yung oras na yun para sabihin yung wish ko.

Expect the unexpected. Di ko inaasahan kaso nangyari. Di ko hinanap pero nakita ko. Di ko pinlano pero nagkatotoo. Sa maiksing panahon naging part na sya nung buhay ko. Nagbigay nung reason para maexcite akong gumising kinabukasan. Nagbigay ng peace of mind pag kasama mo sya. Yung parang matagal mo na syang kilala. Masyado lang sigurong mabilis lahat nangyari kaya ngayon mukhang mabilis ding babawiin. Gusto ko sanang maging selfish kaso di ko pa rin talaga kaya. Lagi na lang "bahala ka." Kung ano man maging desisyon nya. Dun na rin ako magiging masaya. Akala ko maifi-fit ko na yung missing piece, kaso baka madelay pa ata. Sana dumating pa yung pagkakataon na mabuo ko pa sya..